#21 Chi-ca-(not)-go

Het einde is nu al wel echt in zicht, dinsdagavond ben ik met Fanny, Clement en Josefin wezen uiteten in Tarrytown omdat Josefin ons woensdag al verruilt voor 10 dagen China. Niet verkeerd. We gingen weer eten bij de Rivermarket, waar Clement, Josefin en ik met nieuwjaar ook gegeten hebben. Aangezien ik de vorige keer een burger had nam ik nu een pasta, één met heel veel groenten en pesto! Na het eten zaten we bij Josefin en Fanny op de kamer om nog even een avondje te kletsen. Maar daar had ik dus een ander idee bij, ik had namelijk voor de gelegenheid mini vodka flesjes gehaald en de welbekende 'IloveNY' shotglaasjes. Een shotje pure vodka, nog één keer dit giftige spul naar binnenwerken. Om het iets draaglijker te maken stopten we er een mandarijn-stukje in of Fanny een snoepje. Hatsikidee, nu hoef ik dat nooit nooit nooit meer te drinken.

Woensdagavond was het dan zover, afscheid nemen van onze Sid. We aten met z'n drietjes (Josefin en Fanny) eerst in het TeaHouse en dronken daarna nog een glaasje rode wijn in de kamer. Clement was wat later vanwege z'n stage, meer wijn voor ons haha. We liepen met d'r mee naar de shuttle bus en hielpen natuurlijk ook even met het sjouwen van de koffers. Gelukkig moesten we snel doei zeggen want de meneer van het busje had haast. Dat scheelde voor ons want hoe langer zoiets duurt hoe meer kans op een traan. Heel gek dat je ineens heel veel met bepaalde mensen optrekt en dan wanneer het ten einde is weet je dat je die niet meer elke dag gaat zien en ook niet eens binnenkort. Toen we weer terug waren pakten we snel onze jassen en gingen weer terug naar het TeaHouse, want ja er was vanavond weer EF Got Talent met ons als jury dus moesten daarvoor nog een biertje drinken. Alle traditie in ere houden he. Vergeleken met de vorige editie was deze echt heel slecht, des te leuker voor ons natuurlijk. Na de show waren we per ongeluk weer teruggegaan naar het TeaHouse, slechts één drankje hoor.

Op donderdagochtend heb ik lekker rustig aan gedaan, koffie gehaald en m'n serie aangezet. Omdat ik van die kaartjes had verzameld dat ik Engels spreek (lang verhaal niet interessant), kon ik nog altijd een keer lunchen in de dining hall. Dus dat maar tussen de middag gedaan. En guess wat, nog nooit in al die tijd waren er frietjes bij het avondeten en nu ik één keer ga lunchen zijn er frietjes en mayo! Mijn belofte aan mezelf om weer gezond te gaan eten was dan ook gelijk van de baan weer. Potverdrie. Om 4pm was er onze 'graduation', whoehoe... We kregen allemaal zo'n studentenhoedje die we moesten opzetten met de franjes aan de rechterkant. Er werden een aantal studenten naar voren gehaald die een award kregen omdat ze de meeste vooruitgang hadden geboekt of omdat ze nog nooit een les hadden gemist. Toen ik zag dat David een award ging uitreiken voor de Peer Ambassador Leaders wist ik dat ik dat zou zijn. Shit, houd ik niet van. Dus ja hoor, ik mocht naar voren. Hij gaf de award aan mij en zei: even een biertje naar dit alles he?! Tuurlijk! Er was ook een heuze afterparty in het TeaHouse, met frisdrank en water en oja ook hapjes maar die waren al op toen ik aankwam (misschien niet zo erg). Toen ik David zag riep ik hem om een biertje te gaan halen, maar dat ging niet gebeuren. Hij zei al haastig: oke kun je alsjeblieft vanavond naar een Broadwayshow, je hebt ook een ticket extra. Toevallig stond ik net met een meisje dus die ging met me mee. Met een groepje studenten (ook juniors <15) liepen we al rennend bijna naar de trein. Blijkbaar hadden deze nog nooit een treinkaartje gekocht..... Net op tijd waren we klaar en konden we gewoon mee. Eenmaal op Grand Central zette ik het op een lopen en alles volgde, heerlijk gevoel haha. We waren 5 minuutjes te laat bij de show en moesten even wachten tot na het eerste nummer. Het was trouwens 'Kinkyboots' waar we heen zijn geweest. De show was echt top, zo gelachen! Het gaat over een schoenenfabriek die dreigt failliet te gaan en dan komt hij op het idee om schoenen te gaan maken voor dragqueens. Uiteindelijk loopt elke werknemer uit de fabriek op torenhoge rood leren hakken, hilarisch! Na de show m'n allerlaatste Shake Shack gehaald. Weer terug op school haastte ik me naar de printer om m'n boardingpass nog uit te printen voor m'n vlucht naar Chicago.

Vrijdagochtend of nacht ging mijn wekkertje om kwart voor 5, wat een feest. Één keertje snoozen en toen moest ik er toch echt uit. Toen ik mijn telefoon pakte zag ik een paar emails, toen ik mn email opende zag ik er maarliefst twee die zeiden dat m'n vlucht gecanceld was. Whuut?! Omdat m'n kamergenootjes nog sliepen liep ik de kamer uit om het nog eens te bekijken, wat nu? Ik hoorde iemand anders ook bellen en die zei ook dat de vlucht afgelast was. Huh? Ik liep erheen en vroeg haar of ze toevallig ook naar Chicago ging, en ja hoor. Samen gebeld naar de vliegtuigmaatschappij en onze vlucht veranderd naar zaterdagochtend. Nog een keertje vroeg op dus, jippie.

Zaterdagochtend dus inderdaad vertrokken naar Chicago. Rond een uurtje of half 1 kwam ik aan bij mijn hotel en kon ik gelijk naar m'n kamer, das fijn. Even opgefrist en toen maar gelijk aan mijn LIJSTJE begonnen. De Watertower, John Hancock Center, Navy Pier, Golden Coast. 'S middags mezelf verwend met een Red Velvet cheesecake van de Cheesecake Factory en 's avonds de Chicago Deepdish pizza gegeten bij Uno. Na het eten nog even rondgelopen door het Theater district en een stukje van het Millenium Park. De avond afgesloten bij The Berkshire Room, naast mijn hotel, met een cocktail. Perfect eerste dag. Dag twee ging ik iets heel vets doen, namelijk de Willis Tower. Eerst wat rondgelopen door de Chicago Loop (hele bekende wijk) en uiteindelijk naar die tower. De Willis Tower staat bekend om de ledge, op verdieping 103 hebben ze vier van glas gemaakte erkers zegmaar. Echt zo ontzettend gaaf. Met dat ik erop ging staan vond ik het ineens toch wel heel spannend, maar toen ik daar stond voelde het super tof! Hoeveel mensen ook zeiden: 'Niet naar beneden kijken', je doet het toch. Daarna verder gelopen richting Grant Park en het Millenium Park, ook nog weer even langs het water gewandeld. Wauw wat is dat helder zeg. Bevalt me echt helemaal prima zo'n tripje alleen. Toen de zon een beetje onder was gegaan liep ik weer naar het John Hancock Center om in de Signature Lounge een Baileys te drinken. Met 17 dollar voor een glaasje is dit toch wel m'n duurste Baileys ooit. Erna weer teruggelopen naar de Chicago Loop voor een lekkere Ravioli pasta bij Vapiano's. Eten tijdens de Superbowl is best een goed idee, beetje vermaak op die manier. Maandag's zou m'n laatste dag zijn en dus had ik bedacht om even ergens m'n laatste echte Amerikaanse ontbijt te gaan halen: Eggs Benedict. Daarna nog maar wat rondgelopen, ik vind het echt een super stad en zou daar ook echt wel kunnen wonen (voor eventjes hoor). Toen ik door het park liep en met papa aan het bellen was checkte ik even mijn email vanwege de verwachtte sneeuw in NY. En ja hoor, m'n vlucht ging weer niet door. Toen maar een Starbucks opgezocht om weer met de vliegtuigmaatschappij te bellen. Vlucht veranderd naar dinsdag 6pm en ik moest maar naar het vliegveld gaan om een hotelovernachting te krijgen. Rond 2pm naar Portillo's gelopen om voor een Chicago-style hotdog, een broodje hotdog met augurk, moster, pepers, tomaat en nog iets gekkigs groenigs. Terug naar het hotel om de rest van m'n spullen te pakken en op naar het vliegveld. Eenmaal daar kon ik vrijwel direct weer gaan want ik kreeg geen hotel, nee hoor want het was het weer en daar konden ze niks aan doen. Ik maar weer mijn hotel gebeld en daar kon ik nog wel een nachtje slapen, dus maar weer een uur terug. Even snel wat gegeten, een cupcake gehaald (ja ik eet als ik geïrriteerd ben) en m'n bed ingedoken met Netflix. Volgende ochtend afgesproken met dat meisje die ook dezelfde vlucht had als ik, alleen die zou sowieso 4 dagen blijven. Genant detail, toen ik opstond en m'n broek aandeed was ik er uitgescheurd. Dus kon ik eerst nog even een nieuwe broek gaan kopen voordat ik haar ontmoette, want ja je zag echt m'n billen en ja het was de enige broek die ik mee had voor 3 dagen. Balen. En als je nu lacht: Graag gedaan. We liepen nog wat rond in Chicago Loop in het gedeelte waar ik nog niet echt geweest was. Komt daar opeens een man aan met microfoon die uitgerekend mij wat wild vragen. Het ging over 1 of andere speciale dag (Vette dinsdag, als ik het goed begreep). Iets met dat je dan een cocktail, genaamd Thunder of iets gaat drinken. Snapte het niet helemaal, whatever. Hij was van de radio en wilde graag mijn mening, vooruit. Of het is uitgezonden dat weet ik niet, maar het was wel weer geinig. Na de lunch op naar het vliegveld, toch zat het mij nog niet helemaal lekker omdat de website er uit lag, maar Elien was er van overtuigd dat het goed kwam. Eenmaal daar wilden we onze boardingpassen printen en kregen we beide een melding op het scherm: I am sorry that your flight has been canceled, please see an agent for further information. Ofzoiets. Is het echt? Alweer? Waarom? Sneeuw? De agent verteld ons dat het computer systeem kapot was. Ja hoor, is het geen sneeuw dan is het wel de computer. Man wat een prutsers. We konden of een hotel krijgen (zonder avondeten) of ons geld terug. We kozen voor het hotel, maar gingen toch nog even naar andere airlines toe om te vragen hoeveel en of zij een vlucht hadden die avond naar NY. Bij American Airlines was het raak en hoefde ik maar 35 dollar bij te betalen. Hebben we het maar mooi even omgewisseld, bye Spirit tot nooit meer ziens. Om 8.30pm zaten we dan eindelijk in de lucht: lang leve American Airlines!