#16 Happy new hair

De week van het nieuwe jaar! Papa en Aron weer veilig aangekomen op Schiphol en ik ben weer gesetteld in m'n kamertje. Op dinsdag lekker even de tijd genomen voor mezelf om alles uit te pakken, te wassen en gewoon omdat het kan.

Op woensdag was het achteraf een spannende dag. Om 3pm had ik namelijk een afspraak bij een haarsalon, inclusief een manicure en een wenkbrauw-wax. De manicure was natuurlijk niet zo spannend zoals je begrijpt. In eerste instantie de kapper ook niet, tot het moment dat ik de haren in mijn nek voelde prikken. Holie shit, nek? Dat betekent -25 centimeter op zijn minst.. Oké blijven ademen. Na wat styling was het nog slecht nog niet en was ik happy! Short hair, don't care. Dus compleet als nieuw persoon het nieuwe jaar in dan maar. Fanny had drie vrienden op bezoek vanuit Frankrijk, na de kappersafspraak zijn Clement en ik ze gaan opzoeken. We dronken samen koffie en liepen weer over die drukke 5th avenue. Gelukkig gingen ze in op mijn wanhopige vraag of we niet beter de 5th konden ontwijken. Hier werd ik iets rustiger van en verdween de drang om een aantal mensen uit de weg te ruimen (lees irritante-middenopdewegstaande-toeristen).

Donderdag 31 januari, oudjaarsdag zonder oliebollen: DRAMA. Voor degene waarmee ik volgend jaar oud & nieuw vier, als er geen oliebollen zijn kom ik niet.. Lekker een rustig dagje om onze energie te bewaren voor de avond. Om 6pm hadden we gereserveerd bij een restaurantje hier in Tarrytown om lekker te eten en daarna de trein te nemen naar ons feestje. Niet gerealiseerd dat het om onze tijd 6pm het in onze vaderlandjes precies 00.00 is! Oeps. Dan maar Facetimen en al in het restaurant haha. Heeft ook zo z'n charme. Al dachten niet alle gasten daar hetzelfde over waarschijnlijk. Care. We hadden zalig gegeten met een lekkere fles wijn erbij. Onze ober was vreselijk hilarisch. Hij kwam uit Jamaica, en na het bestellen van onze fles wijn kwam die met het antwoord: Ja Man! Voor wie de film 'Cool Runnings' heeft gekeken, dit is hilarisch. Deze man maakte mijn avond gelijk. Na het eten door naar Brooklyn waar ons feestje zou zijn. We waren iets te vroeg en besloten een drankje te doen in de dichtstbijzijnde pub, GT Hendricks duh. Drankje op? En door! We liepen naar de locatie waar we moesten zijn, het leek wel een industrieterrein maar dan heel erg freaky. Top. Eenmaal binnen bleek het een loods te zijn. Moest je naar de WC? Dan stond er een dixie voor je klaar. Happy new year... Je begrijpt dat dat nou niet echt de verwachting was. Helemaal niet als mensen 60 dollar betalen om binnen te komen en eenmaal binnen ook gewoon voor drankjes betalen. Gelukkig waren wij de uitzondering en was het allemaal for free whoop whoop. Een ander gelukje was dat ze GT hadden, santé! Het werd 11 uur, half 12 en 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1: HAPPY NEW YEAR! Die 10 seconden was dan ook het enigen wat er werd besteed aan het nieuwe jaar. Enigszins verbaasd keken we om ons heen en alle minderjarigen of drugspeeps waren alweer in hun eigen trans. Niet geheel zoals wij ons New Years Eve in New York hadden voorgesteld, wat een grap. We besloten om lekker naar huis te gaan. Op naar volgend jaar!

Een nieuwe ervaring op 1 januari: geen kater en topfit. Tja dat is natuurlijk wel het voordeel haha. Ennn de 31e had Wie is de Mol een speciale aflevering die ik lekker heb teruggekeken, gelukkig kan ik dat wel streamen.. 'S avonds heb ik met Fanny en Josefin een zalig meidenfilm gekeken.

Op zaterdag had ik met mijn twee kamergenootjes afgesproken om te gaan lunchen bij het sushi-restaurant hier in Tarrytown als afscheid. Anri (Japanse) gaat ons namelijk verlaten om naar San Francisco te gaan, verschil moet er wezen.. 'S avonds heb ik dan eindelijk de eerste aflevering van Wie is de Mol gezien, jeeeej.

Zondagochtend/nacht hoe je het noemen wil, moest Anri dan echt gaan. Om 5am werd ze opgepikt door de taxi en natuurlijk was ik deel van het uitzwaai-comité. Om 6am kroop ik gelijk weer warm m'n bedje in. Volgende ochtend versliep ik me natuurlijk.. In mega-snel tempo me aangekleed om te gaan ontbijten en de trein te pakken richting de city! Josefin en ik hadden besloten om naar, jaja, IKEA te gaan. We liepen vanaf Grand Central over de Brooklyn bridge en namen in Brooklyn de subway naar de IKEA. De reis duurde vele malen langer dan gepland omdat we zo nu en dan een winkel in glipten. Wel weer een bikini van VS rijker, dus zomer kom maar op. (Nu alleen nog die killer body van een VS-angel krijgen), Noxie wees gewaarschuwd ik meen het echt. Eenmaal in IKEA had ik het idee dat ik het filiaal in Amersfoort was binnengestapt. Alles hetzelfde, zalig. We liepen direct naar het restaurant voor de meatballs, tja ik was met een Zweed dan kan ik niet anders dan die ballen bestellen. Een paar jaar geleden vond ik ze ontzettend smerig, ik moet bekennen ze waren best goed. Na het eten lekker rond gestruind door alle kamers en hebben dingetjes, helaas niets meegenomen wegens gebrek aan ruimt en gewicht in mijn koffer. Het voelde fijn om in de IKEA te zijn, oeps. Natuurlijk heb ik Daim-chocolade gekocht en Josefin kocht iets van Zweedse kaviaar in een tube.. Voor haar en andere Zweedse peeps, hemel op aarde. Voor mij? Een nachtmerrie, gadver wat is dat smerig zeg. Het smaakt naar alle dode wezens in de zee samengeperst in een tube. Don't ever buy it, mijn advies. Voldaan naar huis en lekker m'n bedje in. Op naar een nieuw semester met hopelijk meer inhoud. Let's go for it!