#5 I am in Miami bitch

Met ruim 25.000 stappen in mijn benen ontwaak ik half uit mijn slaap, de andere helft wordt mede mogelijk gemaakt door mijn nieuwe vriend vandaag: koffie. Een echte maandagmorgen zullen we maar zeggen. Goed, eerste les vandaag was zoals gewoonlijk fotografie. Na 4 weken wachten waren de fotocamera's eindelijk aangekomen, voor mensen zonder professionele camera, zoals ik, een feestje. De allereerste foto die ik met een professionele camera heb gemaakt is een 'ugly photograph' zoals onze lerares dat noemt. Dit was overigens de opzet... Samen met m'n partner in crime, Josefin, maakten we buiten een aantal foto's. De opdracht was om beweging te fotograferen met verschillende sluitertijden en lensgrootte. Om en om sprongen we in de lucht en probeerde de ander om op het juiste moment op het juiste knopje te drukken. Dat lukte soms wel, en soms niet. Aan de foto's kon je toch wel zien dat we geen modellen waren, het was af en toe lastig je gezicht in plooi te krijgen op de foto. Helaas door de mand gevallen.

Op dinsdag had ik mijn eerste deel van mijn 'progress test: schrijven. Ik mocht kiezen uit educatie of een tijdcapsule. Heel leuk dat ik koos voor de tijdcapsule, maar wat stop je daarin? Wat vinden mensen over 100 jaar interessant om te weten? Ik had 20 minuten om iets te bedenken en het tegelijkertijd op te schrijven in m'n beste Engels. Heel voorspelbaar, ik had meer tijd nodig met bedenken dan met schrijven en kon m'n verhaal daardoor niet helemaal afmaken. Wat ik in een tijdscapsule zou stoppen? Als eerst m'n telefoon inclusief oplader want over 100 jaar is de batterij wel leeg. Daarna m'n fiets, omdat ik denk dat mensen over 100 jaar door de lucht vliegen alsof 't niks is. En omdat ik te weinig tijd had om een 3e item te bedenken schreef ik maar snel dat ik er een wegwerpcamera in zou stoppen. Kunnen mensen over 100 jaar een foto maken en deze in een nieuwe tijdcapsule stoppen. Goh nog nooit zoiets interessants geschreven, en ik gok dat sommigen op dit moment diep zuchten en zich afvragen wanneer de tijd komt dat ik kort en bondig wordt. Guess never sorry..

'S avonds eindelijk naar Zumba, ik had geen excuses om niet te gaan. Man die vrouw heeft me helemaal afgemat, en dat was te zien. Niet charmant.

Op woensdag had ik twee Skype dates, even heerlijk met Nikki en Roos bijgekletst. Tijdens beide gesprekken kreeg ik een virtuele rondleiding door hun (nieuwe) stulpjes in Amsterdam en Harderwijk. Voelt het toch een beetje alsof ik er al eens geweest ben.

Donderdag was het tweede deel van mijn 'progress test' en dit maal op een computer. Wat een drama. Oké ik kan twee dingen tegelijk, maar meer ook niet. Luisteren naar een krakkemikkig bandje, lezen van enorme lange vragen met zes lange antwoordmogelijkheden in een klein tekstvak wat inhoudt dat ik continu moet scrollen, nee dat kan ik niet. Het ging dus niet zo goed.. Geloof dat ik minimaal 25% moet halen om te slagen, dat moet ook mogelijk zijn met gokken. 'S avonds stortte ik mezelf op m'n kledingkast en koffer om te pakken voor MIAMI! Aangezien ik er om 2 uur 's nachts weer uit moet ben ik maar vroeg in bed gaan liggen en heb ik me vermaakt met 90210.

Om 2am was het zo ver, op naar MIAMI! De taxichauffeur (Richard), waar we inmiddels al een goede band mee hebben opgebouwd, bracht ons om 3am naar het vliegveld Newark. Omdat ik me had aangemeld als 'frequent' flyer vlak voordat we boekten, hoefden we niet lang te wachten om door de douane te gaan. Nee hoor gewoon 'priority lane', hatsiekidee. Koffietje, croissantje en we waren klaar voor vertrek. Eenmaal aangekomen in MIAMI was het redelijk weer, het was bewolkt maar het was warm. Je hoorde ons niet klagen. De taxichauffeur zette ons af bij het 'Newscafé' waar we een ontbijtje namen (10 am). Aangezien ik in geen 5 weken een gebakken eitje had gehad, nam ik er nu twee. Genieten. Na ons ontbijt gingen we op zoek naar ons huisje. We hadden via Airbnb geboekt, altijd spannend of de foto's matchen. Aangekomen hielden we onze adem even in, oh dear god wat is dit? Eenmaal binnen was het perfect, nieuw, fris en twee heerlijke grote tweepersoonsbedden. Ik vond al snel een vorm voor ijsblokjes in de vriezer en volbracht mijn taak om die alvast te vullen voor de avond. Na een dutje en een kledingwissel gingen we terug naar 'Ocean drive' de plek waar een 'fancy' autofanaat niet weg te slaan is. Inmiddels was het 3 uur geweest, wat betekend: Happy Hour! De ideale gelegenheid om ons weekendje in te luiden met een cocktail. Na de cocktail nog even verder gelopen naar het 'Versace huis' en toen snel terug naar huis vanwege de regen. We besloten om nog even wat te slapen, ons om te kleden en eten te bestellen. Na het ontbijt hadden we al even wat boodschapjes gedaan, o.a. een fles New Amsterdam Vodka. Die kon ik vanwege de naam niet laten staan. Om 6pm was Fanny in Frankrijk al jarig, we hadden ballonnen en iets van knallende confetti dingen. Tadaaa, Happy Birhtday! Na ons fantastische gezang gingen we weer terug naar ons dutje. We bestelden eten en maakten ons klaar voor een avondje stappen. We hadden 's middags al even research gedaan, een aantal promotors gecontact en vervolgens besloten we om naar Monkai te gaan met een Frans sprekende promotor. Aangekomen in de club werden we doorverwezen naar onze 'tafel' en daar lagen 'Happy B'day zonnebrillen'. Na een tijdje kwamen er meisjes aangelopen met een enorme zilveren verjaardagstaart en zongen we nogmaals voor Fanny. Helaas was de taart niet eetbaar..

Op zaterdag sliepen we een beetje uit en gingen we naar het strand, de regen had plaatsgemaakt voor een aantal droge wolkjes en hier en daar een zonnetje. Fanny wilde graag naar 'Nikki Beach', dus deden we dat. Omdat we niet zo op tijd waren, kregen we lunch in plaats van ontbijt. Op de kaart stonden mega veel lekkere dingen. De kelner vertelde een leuk verhaal over de menukaart en samen met Fanny en Josefin besloot ik om de 'Sexy Salad' te proberen en met z'n vieren deelden we een fles Minuty Rose (welke volgens ons Franse gezelschap hemels moest zijn). Net voordat we het eten kregen kwam onze kelner met het briljante idee om allerlei vissoorten te showen die we zelf mochten vasthouden. Prima dacht ik, leuke ervaring. Er kwam een jongen aangelopen met op zijn schouder een enorme houten plank met vissoorten. Wij moesten er achter gaan staan en mochten iets uitkiezen om vast te houden. Ik had verder nergens over nagedacht en nam gewoon aan dat alles dood was. Maar nee, de kreeft bleek ineens te leven en ik kreeg de grootste shock ever. M'n hart stond op ontploffen, m'n hoofd werd licht, ik wilde janken en heel graag wegrennen. Maar omdat ik zo'n grote meid ben bleef ik. De kelner vroeg ook heel leuk of ik de kreeft wilde vasthouden voor op de foto, mijn antwoord: No that thing is alive! Niet dat hij dat niet wist, maar goed. Ik wilde iets kleins, iets onschuldigs en dat kreeg ik. Maar nee meneer de kelner vond dat uiteindelijk niet leuk voor de foto, dus kreeg ik een mega vis in m'n handen gedrukt. Men dat ding was heavy. Ik moest ontzettend m'n best doen om te lachen op de foto, ook vanwege het feit dat die vis zo zwaar was en dat ik bang was dat ik hem liet vallen. Eind goed, al goed er is een foto. Dus ik hoeft dit nooit meer te doen. De salade was zalig, het was kreeft, hoe ironisch. Na het eten belden Lieke en Gwen en zonderde ik me even af. Toen ik terug kwam had de rest nog een flesje besteld, dit keer met een andere druifsoort. Ook echt zalig. We verplaatsten ons naar de loungebanken en liepen even over het strand. Een heerlijke middag.

Tegen een uur of 5 zijn we weer naar de 'Ocean drive' gelopen en haalden we een Starbucks. Omdat Liekje haar verjaardag vierde moest er natuurlijk even worden geskyped met iedereen zodat ik er ook een beetje bij was. Zo leuk om jullie meisjes allemaal weer even te zien bij elkaar, en natuurlijk leuk om mijn mooie uitzicht met jullie te delen. Muaha. We gingen naar huis om weer even wat bij te slapen. Aangezien het al vrij laat was, zijn we dichtbij snel een hapje wezen eten en na de tijd hebben we tijdens het omkleden 'I have never' gespeeld. Altijd goed, altijd leuk. We zijn die avond naar 'Set Nightclub' gegaan met een andere promotor die we de avond ervoor in Monkai hadden ontmoet. Opnieuw een hele leuke avond!

Op zondag moesten we om 11 uur het appartement uit zijn. We zijn weer gaan ontbijten bij het 'Newscafé' omdat dat vrijdags echt enorm lekker was. Ditmaal had ik de 'Eggs Florentine', eieren in roomsaus met spinazie. Verrukkelijk! Na het ontbijt liepen we naar een stalling waar we onze koffers tijdelijk konden laten. We wilden wat winkelen dus gingen we naar Lincoln Road Mall. Een ontzettend leuk winkelcentrum in typische strand achtige stijl. Veel leuke winkels als Forever 21, Anthropologie, Victoria Secret, Mac, Steve Madden en zelfs Scotch&Soda. Om 4 uur reden we met de taxi langs de koffer stalling om deze op te halen en vervolgens door naar het vliegveld. Bye bye MIAMI.. Eenmaal thuis kon je ons alle vier oprapen, voldaan van een super weekend om nooit meer te vergeten. I WAS IN MIAMI BITCH!